VARDIR HA VARDIR!..
Haber ver demiþsin bizim ellerden;
Danamýz, keçimiz, yozumuz vardýr…
Hiç þükür eksilmez þükür dillerden;
Rest’e rest çekecek kozumuz vardýr…
Dostluklar eskidi deðiþti yüzler;
Cana can katmýyor yarende sözler;
Duvara bakýyor gördüðüm gözler;
Çalýnan davulda tozumuz vardýr…
Ne eski adet var ne eski töre;
Deðiþti obamýz deðiþti yöre;
Talibim diyorsan göz göre göre;
Beþ koca eskitmiþ kýzýmýz vardýr…
Evvelden er kiþi yiðitti, mertti;
Yüreði yumuþak, gövdesi sertti;
Þimdi oðlanlarýn sayýsý arttý;
Dövülen dizlerde sýzýmýz vardýr….
Kiminde saç uzun kiminde küpe;
Babandan mý gördün huysuz sünepe;
Ah kaba yerinden katýrlar tepe;
Duvarda süs olmuþ sazýmýz vardýr…
Bitmiyor içinde hýrsý ve kini;
Bilinmez bunlarýn imaný, dini;
Git gide artýyor bunlarýn eni;
Bedsiz bereketsiz yazýmýz vardýr…
Ne türkü biliyor ne dinler þarký;
Bu demek bunlarýn eskiden farký;
Dönmüyor gardaþým feleðin çarký;
Yürekte dinmeyen sýzýmýz vardýr…
Ali ALTINLI – 22/01/2010
Saat: 15:04
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.