DÖNÜLMEZ ÖLÜ DENİZ
Sakin ol artýk, topla kendini daðýldýn birden dur!
Hýrçýn duygularýna da bir ara ver, yettin dur!
Arsýz benliðine, muhakkak vurulmalý artýk gem,
Her gün, gözlerinin karasýnýn artýþ derinliðinde,
Hayatta kimlere, nice tuzaklarda kurulur her dem,
Bahtýmýn yýldýzý da gülmez, olmaz can, kýsmetimce,
Gök yere yaklaþamaz, vuslat ulaþsa bile bedenime,
Yeterince uzak yakýn deðil, yakýn uzakta kendimce,
Ömrümce senin arkandan da çýlgýnlar gibi koþarken,
Sana ulaþmak içinde, ölümlerden bile geri duramam,
Gönlümde kara kapkara kanayýp kalan, tek sevdam,
Senin o semana da, asla dilesem de ulaþ diyemem,
Sen çok daha yükseklerde, tafranla ayrýk kaldýn,
Ben sensizliðe diz çöktüm, yalnýz durdum üryan,
Bu can senden koptu, istese de bulaþamaz artýk,
Tenin yapýþýktý tenime, isteminle sýcak sýmsýcak,
Ilýkça akar dururdu yüreðimde, yüreðin sýcacýk,
Gözlerin þimdi oldu kaçak, durgunca yapayalnýz,
Sensizlikte bana, oldun dönülemez bir ölü beniz,
Dur! Yeter, frenle kendini söndür ateþini biraz,
Ben artýk, yorgun bitiðim, derinlerinde ki bir ölü deniz,
Sýcaklýðýnýn bende bittiði o gündür, bunca günümüzden,
Akýtmadýðýn gönül pýnarlarýnýn da kurusudur, bu çeþme,
Yüreðindeki benliðin, eriyerek bitmiþ olduðu bu yerden…
(24.01.2010)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.