UĞUR MUMCU'YA SESLENİŞ

Ankara’nýn taþýna bak
Gözlerimin yaþýna bak,
Günler öyle yaman geldi ki..
Baþýmýn taþlarýna bak,
Ankara’nýn gözyaþýna bak.
Zemheri yamandýr Doðu da,Ýç Anadolu da.
Buz keser gündüzü,
býçak mýdýr bilinmez poyrazý da.
Zemheri de geceler uzun, geceler ayaz,
Topraðýn tek rengi var,
Her yer kar beyaz.

Kul Olayým Kalem Tutan Ellere,
Kâtip Arzuhalim Yaz Yare Böyle.
Uður Mumcu Oturmuþta,
Bilgisayar baþýna.
Yazýyor iþçilerin arzuhalini,
Yazýyor,kuzeyde fýndýðý,
güneyde pamuðu,
yazýyor,doðu da bir türlü bitmeyen
lanet töreyi.
Uður Mumcu,elinde sepeti
topluyor gecenin karanlýðýný,
karanlýðýn ardýndan yýldýzlar çýkýyor,
sarý yýldýz,mavi yýldýz,
her biri avuç gibi,
her yýldýz sabahý gözler gibi.
Dilleri suskun dilleri lâl.

Ürgüp’ten de çýktýðýmý görmüþler
Taþkadý’nýn pýnarýna inmiþler
Beni öldürmeye karar vermiþler
Karanlýklar aydýnlandýkca,
Korkmuþ gece yarýsý vampirleri,
Kan emmek için gece lazým,
Hatta uzamalý zemheri gecesi,
Kurþunu,bombasý,bin türlü hilesi,
Uyumalýdýr bu halk,kuvvetlidir ninnisi,
Çakal pusudadýr þimdi,
karanlýkta nefesini tutmuþ,
Eli,yüreði ,vicdaný kanlý ,
it gibi beklemekte efendisi.

Vurulduk ey halkým,unutma bizi
Yüreðimiz, iþçiyle birlikte attý.
Yaþamýmýzýn en güzel yýllarýný,
birer taze çiçek gibi verdik topluma.
Bizleri yok etmek istediler hep.
Vurulduk ey halkým unutma bizi.

Ey Ankara! Güzel þehir
Nazlý rüzgarlarýn,emek kokusunda,
Ýnsanlarýn yastadýr.
Ama görüp, bir bilsen ,
Tüm dünya seni kýskanýr.
Mustafa Kemal’de,Uður Mumcu’da
Þimdi sana yaslanýr.
Vurulmuþ,bir güneþ burada batýyor
Bu gün ellerde karanfil,
Dudaklarda ayný türkü
Yiðidim.aslaným burada yatýyor.

Sosyal Medyada Paylaşın: