GÖRGÜSÜZ

Fukarayý görse vermez bir selam,
Daim kollar menfaati görgüsüz.
Sofrasýnda ekmek yenmez vesselam,
Kursaðýnda lokma sayar görgüsüz.

Elif görse mertek sanýr kitapta,
Aðzýn açsa binbir kusur hitapta,
Nasip almaz zerre kadar sevapta,
Elalemin gözün boyar görgüsüz.

Her kelamý açar kalpte bir yara,
El uzatmaz düþse gariban dara,
Adam saymaz yoksa cebinde para,
Yoldaþýný yolda koyar görgüsüz.

Yedi cihan versen doymaz gözü aç,
Gönlü kanser, etmez fayda bir ilaç,
Kadir Mevlam etme bunlara muhtaç
Fýrsat bulsa gözün oyar görgüsüz.

Vefa bilmez, çýkarýna kul köle
Benzer suyu içilmeyen bir göle,
Yaðmur inmez vicdanýndaki çöle,
Kuruþ için kalbe kýyar görgüsüz.

Kuþ tüyünden sersen altýna döþek,
Ýnsan olmaz altýn semerle eþek,
Bu sözümden þüphe etme ne de þek;
Elmas olsa sýfýr ayar görgüsüz...



Sosyal Medyada Paylaşın: