unutma sevdiðim; acýlar zamanla geçermiþ insan ölünce vazgeçermiþ yitirdiði her þeyden sen benim yitiremediðim sen benim yüreðime aðýr gelen sevdam sen benim kaybettiðim sessiz zaman þimdi geride kalan duygularým gittiði günden beri periþan kulaðým gelmeyeceðini bildigim kapý zilinde gözlerim bir kerecik bile aramadýðýn telefon sesinde ya yüreðim; o zaten elinde gurbette karanlýklar aydýnlýða kavuþuyor yar benim aydýnlýðým sensin gökyüzü her gece benim gibi sana aðlýyor yar hiç mi sevmez? hiç mi özlemezsin? bir seni bir de yaralý sevdamý yar eyledim geçmek bilmeyen zamana yüreðim her gün aðladý yokluðunda sevdasýna þimdi bak! yüreðim ellerine þimdi bak! gözlerim doldu yine sen hiç özlemesen de ben çok özlüyorum iþte görmediðim gözü arýyorum duymadýðým sesi istiyorum ve dokunmadýðým teni bekliyorum sen hiç dönmesen de, sen hiç sevmesen de ben seni unutmuyor, unutamýyorum yar... ...................... .................. (sen unutsan da ben unutmuyorum)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Funda SAĞLAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.