Her gece yastýða baþýmý koyduðumda; Düþüncelere dalar gözlerim… Acaba ben neyim?ne yapmalýyým? Ve beynim sonuna bir türlü nokta koyamadýðým,cümlelerle savaþýr. Bu savaþý her gece yine ben kaybederim. Olur ya bazen bi çocuk gibi sevgi ve ilgi istersin. Karþýnda biri olsun,seni öyle çok sevsin ki; Sen anlat içinde ne varsa oda hissetsin, Sonra sarýl boynuna ,aðla hýçkýra,hýçkýra, O seni teselli etsin. Bazen sýcak bir bakýþý bile yetsin senin susmana… Bir tek hayallerinde yaþatýrsýn o insaný, Kimse karýþmaz,özgürsündür, Sýnýr yoktur hayallerinde… Çok sonra fark edersin hayatýn gerçeklerini. Bir tarafta hayallerin ve sen… Bir tarafta gerçek hayat… Yine sen kaybedersin. Duramazsýn gerçekler karþýsýnda ve biter hayallerin, Umutlarýn yiter… Bir kez daha nefret edersin yaþamdan ve hayallerinden. Kalabalýðýn ortasýnda yapayalnýzsýndýr, Hiç kimse yoktur seni anlayan… Her gece hýçkýrýklarla kapanan gözlerine, Güne sahte gülücüklerle baþlamasýnýda öðretir hayat…
YAÐMUR_SEVGÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
yağmur sevgi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.