Umutsuzluða odaklanmýþ, kül rengi sabahlar
Aç perdelerini !!!
Enginleri aþýp gelen, gümüþ damlalarý
Salacaðýz yetim gülüþlerimize
Sonra..
Ilýk rüzgarla gönle düþen
Boynu bükük sevinçlerimizi
Adarken
Tek nefeslik molalarýmýza
Ellerimizden, sürgün ederek çaresizliði
Özgürlüðü rüzgarýn boynuna asýp
gözlerimize
kelebek kanadýnda ki motifleri iþleyeceðiz
Ah bir bilsen
Yükümüz azaldýkça
Yaþamdan arta kalanlar
Aynalara siper
Geçmeye mahkûm saatler
Hangi gün ýþýðý çalacak hayallerimizi
Silinmeyecekmiþ gibi duruyor
adým izlerimiz
oysa
Yaþamýn uðultusu
Yüreðimize yasladýðýmýz bir avuç su
Bak.
Yine denizin koynunda gökyüzü
Hasret maviye
Mevsimler dans ederken
Gece ile gündüzle
Nerden bilebilirdik ki
Karaya âþýktýr nilüfer çiçekleri
Suyun duruluðunda belirginleþen saflýðýn
Yansýmasýdýr
Bütün kaybediþlerimiz
Üþüdük ama, ayaz günlerde yine delicesine yürüdük
Donuk mevsimlere yazýldý
Ýnanç seferlerimiz
Karanlýklarý göðe gelin edip
Kazanan olmalýydýk
biz…..
Bir bir
Vuslatýn çiçeklerini
Kalbimizin her köþesine döþemeliydik
Ki..
Her yeni gün, yeni bir sabahtýr diyerek
umutla..
2010...