Yalnýzlýktan kaçanlarýnda sýðýnacaðý bir liman olmalý. Bir ses... Bir nefes... Biri bana adýmla seslenmeli. Yürekten ve dostça. O ses ýsýtmalý içimi, yalnýzlýðým buharlaþmalý... Dedim ya; Yalnýzlýktan kaçanlarýnda bir limaný olmalý.
Aramak yýllarcada olsa. Býkmadan. Peþi sýra, koþarak kalabalýklarýn. Ýçlerinden bir eli tutabilmek. Huzurla... Bir sevda yaþar gibi yaþamak dostluklarý. Dedim ya; Yalnýzlýðýnda bir limaný olmalý.
Uçsuz, bucaksýz düþler kurmalýyým. Yaþama dair... Onuda katmalýyým yaþantýmýn içine. O Yaþanýlasý biri olmalý. Paylaþmalýyým sevincini, hüzn’ünü... Baþýnda miðfer,sýrtýnda zýrh Yada elinde kýlýç gibi koruyaný. Dedim ya; Yalnýzlýk olmamalý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
coman1958 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.