Gözyaþýyla kardým sevda harcýný. Geceler benden yana deðil, Gündüzlere de küskünüm zaten.
Aðýtlarým bülbül dili, Kan damladý gönlüme sen gittin gideli.
Ölü topraðý serpildi gülüþlerime. Neyleyim… Bir beton soðukluðu çöktü düþlerime.
Sarsýldý duygularým. Yalnýzlýðýmý sulayan kalemi kýrdým, parçaladým sayfalarý. Söz verdim artýk yazmayacaðým, Ýçime gömdüðüm sensiz mýsralarý. Çýð gibi büyüyor kimsesizliðim, Ayazda har gibi yüreðim.
Yokluðun gözümün seli.
Gece karalarýný dost edindim. Katran karasýna boyadým gözyaþýmla suladýðým umutlarýmý. Özlemin kavuruyor… Sana susamýþým. Huzur yaðmur olsa da, üstüme yaðmayacak, biliyorum.
Çaresizliðimin karanlýðýna bürünüyor, Senden habersiz hep seni düþlüyorum.
Günlerce uðraþtým kaderle kanlý býçaklý. Baþ edemedim. Sensizliði denedim, medet umdum hüznün dostluðundan. O da olmadý. Ayrýk otu gibi arttý dertlerim, Hepsi birbirinden farklý. …. Gördüm ki gönlüme kelepçe takýlmýþ, Anahtarý sende saklý.....................Þükrü TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Türkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.