Sardý yine dünyayý karanlýk Herkes yataðýnda Hiçbir ses yok Dýþarýda. Bazýsý daldý yine Uykusunda rüyalara Bazýsýda gözlerini dinlendiriyor Dünyanýn kirinden ,þehvetinden Bazýsý da düþünüyür yine Ýnsanlarý, yaþananlarý,hayatý Yine uyuyamýyor bazýsýda Televizyonun karþýsýnda uyuklamayý istiyor Kendisiyle baþbaþa kalamýyor Çünkü acýyor içi Hayatý unutamýyor Utanýyor Hem kendinden hem hayattan. Düþündükçe, Yoruluyor Sýkýlýyor ruhu daralýyor. Hayat böyle iþte, Entrikalar içinde Yaþayýp gidiyoruz Gidiyoruz ama nereye Kim bilir, Belki cennete gideriz Belkide cehenneme HAYAT BU ÝÞTE.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinginsular Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.