Tarlalarýnda hüzün biçecekti az sonra, Köyünün kör kuyularý þahit olacaktý zahiri yazgýsýna Sek sek oynadýðý avlusuna gömecekti çocukluðunu… Beline baðlanmýþ kýrmýzý bir kuþak olacaktý yas...
Bugünü silmeliydi çeyiz sandýðýndan çýkardýðý hüznüyle, Bohçasýna sardýðý yarýnlardý tüm endiþesi, Dünü yok olmuþtu zaten bit pazarýnda, Gölgesinde büyüdüðü aðacýn nankörlüðüneydi sessiz feryadý Banknotlara boyanmýþtý güneþ görmemiþ teni...
Zehirli sarmaþýklar dolanýyordu duvaðýndan ayak bileklerine, Zamansýz yakýlmýþ kýnanýn kokusunda eriyordu sahipsizliði, Davul zurna sesleri ört bas ediyordu çýðlýklarýný Ve öylece sancýyordu… Bir gün batýmýyla beraber marazlý gelin batýyordu ...
Namütenahi bir aðýt yakýyordu kurak yüreði, Es geçtikleriyse cabasýydý hayatýn, Solgun bakýþlarýnda yitiyordu can çekiþen bedeni, Son ýþýltýsý düþüyordu gözlerine azgýn denizlerin..
Ve acý uðultusunda gecenin ; Yarýnlarýný koyduðu bohçasýný alarak , Soðuk sulara vuruyordu kendini marazlý gelin…
FERAY ÝLERÝ
Çok uzaklara gitmeden bugün yaþanan ve hala yaþanmakta olan 4 inek karþýlýðý satýlan Eminelerin adýna aldým uður böceðini,umarým onlara konar ,teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferayileri7575 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.