Oysa hesabý hep fazladan ödemiþim, Üstü kalsýn diyerek terk etmiþim sevdalarýmý... Ne peþimden gelecek yüzleri kalmýþ, Ne de geçen günleri anýmsayacak kadar sevmiþler beni... Gökyüzünde tuttuðum bir yýldýz gibi kayacaklar avuçlarýmdan, Yüzüm yok ki sol elimi uzatýp tutmaya sevdalarýmý, Yüzüm yok ki gözlerinizdeki kaygý bilmez düþleri tekrar tekrar sarýp izlemeye... Baþka kim gelip yakar ki kalbimi sizin gibi? Gelmesinler de zaten yanmaya takatim yok artýk! Kalbimi derin bir mabedin gözlerine gizleyeceðim, Ne birisi elini uzatabilecek ne de bakabilecek doyasýya buðusuna... Sonra kendimi saklayacaðým; gözlerinizden... Ulaþamayacaksýnýz, belki de merak bile etmeyeceksiniz... Damlayan incilerim artýk umurunuzda olmayacak... Biteceðim elbet bende, Sizin gibi kör olacaðým, gerçek sevdalara dalmayacak gözlerim... Elbet ben de anýmsayacaðým gözlerinizi, Ama aþka kör edeceðim yosun gözlerimi...
Þimdi gidiyorum... Ne olursa olsun acýma yüzümde ufak bir tebessüm ile bakacaðým... Söz veriyorum kayýp gitmiþken siz gözlerimden, Ben de sizleri kaydýracaðým evrenin sonu bilinmez sürgünlüðüne... Ne tutunacak bir dalýnýz olacaðým, Ne de uçurumun mucizesi... Sizi gözlerimden terk ediyorum... Artýk hayaliniz bile olmayacak ellerimde, Silinecek gözlerimdeki gölgeleriniz birer birer...
Üstü Kalsýn Aþkýmýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem_Bakırcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.