soluksuz..

üzeri giysilerle dolu koltukta
henüz jelatini çýkarýlmamýþtý yalanlarýn
yalanlar beklerken bir köþede
giysiler toplanýyordu güveli sandýklara

yalnýzlýða alýþkýn olduðunu yinelerken yine
ufak bir iz bile býrakmýyordu camlarda
zamanýn bir kez daha hainliðine tanýk
puslu camlardan izliyordum gidiþini

unuttuðu sigara tabakasýna uzanýrken
anýmsadý titreyen mosmor olmuþ dudaklarý
bir nefes daha çekerken son sözlerine
kapýlar kapanýyordu sessizce soluksuz kalan ciðerlerine

karanlýk yutarken sokaðýn son suretini de
camlardan silinmiþti bir iz daha
yaðmur vururken inatçý soðuk tene
usanmýþtýk ayný izleri ayný camlarda saklamaktan
uçuk...

Sosyal Medyada Paylaşın: