BEYAZ DUVAK Kaderim
kundaklanmýþ sarýp sarmalanmýþ hayallerim
gösterilmemiþ sus olmuþ dilim düþüncelerimdeki zincirlerim sýralandý duygularým utanmanýn kilitleniþinde
kafeslenmiþ özleminle bekleyiþlerim doðdu gün gün
beyaz bir yaprak gibi doðan gelecek sancýlarýnda
selametle gül kokularýnda bohçalandý dileklerim
sönmeyen hasret kaldý yüzsüz duygularýmýn içinde
bitmeyen özlemlerim dökülmüþ ayaklarýma umutlarým saðýr eden çýðlýklarda koþtu yürek her bir atýþýnda
çýkrýk sesinde döndü ilmekler özlem dileklerinde
iþlendi gergefte sevdalar nakýþ nakýþ kýnalý ellerde
her ilmekte kalp atýþým hayallerim kuruldu tezgahlarda
yumak yumak sarýldý yün iplikleri metrelerce
bakýþ oldu yürekten nazlý gülüþlerde güz günlerinde nahoþ geçen yýllarýn dramasýydý oynadýðýmýz oyun
aþkým özlemdi kavuþmaktý sevdalý bir yüreðin diðerine
gazel yapraklarýnda aradým ümitsiz bakýþlarýný umarsýz
kördüðümde kaldý umut döküldü ilmeklere renk renk
halý tezgahlarýnda vuruldu kilimlere döküldü sevda
bestelendi her bir satýr ney sesinde aþk dolu dizeler beyazdý duvak tertemiz özlemlerdeki sevdaydý
papatya yapraklarýnýn sevgisinde aydýnlanan
belki bir belki bir ömürdü katlanýlan beklenen
sararmýþ donmuþ bakýþlarýn direnmesile sevdaydý
sorulmadan dileklerin savrulmasýydý kalp atýþý
yürümekti bilmediðin karanlýða adýmlarla
danýþýlmazdý biçilirdi duvaklar izinsiz ar damgasýyla
gizli kalmýþdý yürekte sevda yaralý öksüz bakýþlar
çið damlasýnýn düþüþünde fesleðen yapraklarýna
tan yerinin huþu sesinde biterdi gelecek erirdi ayaklarýna umutlar satýlýrdý duygular sandýklarda izinsiz sorgusuz
gözyaþlarý katmer olurdu görmezdi açýlýrdý kaderler
binbir gece masalý gibi söylerdi neþeyle sazendeler
aðýtlarda diken gibi batardý yüreðe sus olurdu diller
duvaklarýnda kaderler baðlanmýþtý çözülmezdi
sihirli büyüsüyle ceyizler sandýklanýrdý bohça bohça ilmekti hayat baðlandý kýrkbin düðümle kaderine
gidiþinde umut yüklenirdi kendi umudu yok sayýlsada
dönemezdi gittiði yerden çizilmiþti kadýnlýk geleceðine
içindeki suskunlukla yaþardý savrulurdu ordan oraya
susar bazen yürek konuþmaz kalem direnir aðýt gibi
bir damla gözyaþý kadardýr ömür geçer bir çýrpnýþta herkezin yaptýðý birgün sorulur nasýlsa terazide tartý kadardýr ömürün faturasý
n.altýn 04/01/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.