Ben bir yaban gülüyüm, Taa uzaklardan. Elli yýllýk misafirim imarýnda , mimarýnda Elli elim var. Elim, elin olsun, Gözümse gözün. Uzak durma, sar beni. Ayýn yok, güneþin yok Karanlýkta görmezsin. Odun gibi, çira gibi Yak beni. Ben bir Solingen im, Solingen bir ben. Utanmada; Gör beni,
Bende bilmem Neciyim, ben neyim. Türkiye de alamancý Almanya da yabancý Ben tarifsiz bir seyim. Elim var, gözüm var, Yaþýyorum amma Soranim yok , oyum yok. Kimsesiz bir kimseyim. Ben ne olsam, Neci olsam neci ? Ay karanlýk. Ben vatansýz bir zenci.
Savunamam kendimi, Gazetelerinde gün boyu Milyon ,milyon suçum yazýlýrken. Ben utanýrým, Gün utanýr, Sen utanmazsýn. Hasretime vize varken. Korkarým tut ellerimden, Deðil Almanya,deðil Türkiye Sana dünya bile darken. Suçluyum suçum var. Seviyorum sevdam var. Sen sarýsýn , ben kara. Bende, kara sevdan var.
Sen büyük, Sen çok büyük, Sen en büyük. Almanya... Bense hep yük, Yüzlerce, binlerce yük, Büsbütün yük, Anadolu... Sen insan haklarý þampiyonu, Sen baris elçisi. Bense seçim zamanlarýnýn, Günah keçisi. Bin yaram var, Ýçerimde bin sýzý. Medeniyetime, Medeniyetin eriþemez amma, Göcmenim, Benim adým kýrmýzý.
22.03.08 Mönchengladbach[
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan toraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.