Dualarýn ve umutlarýn bittiði yerde Var oluþum baþladý...
Þimdi, Umutlarýmýn bittiði yerdeyim. Kalbimi þerha þerha topladým sizin sokaktan Kendimi arýyorum taþ kesildiðim kaldýrýmlarda Ve sen ölüm gibi aklýmdasýn ey yar, Sen her duamýn baþýnda ve sonundasýn Umutlarýmsýn, hüznüm, sevincim Sen her þeyimsin iþte
Þimdi bir el uzanýr, bana ta uzaklardan Çýkmayasý canýmý götürür bilinmez diyarlara Bilmem hep hüsran mý? Hep dert mi? Hep keder mi? Hep unutuluþlara mý gebe bu yüreksiz bekleyiþler Ve doðum çýðlýklarýnda, doðmayan baharlarým...
Þimdi dualarýmýn bittiði yerdeyim Sana teslim, zerresine kadar bu kordan yüreðim Ebedlere müþtak ruhum, Umuduma umut katýp Nur`unla diriliyorum Hep senin için düþer, Hep senin için kalkar þu dertli baþým. Bana uzanacak bir el bekliyorum Ve Biliyorum O’na herkes muhtaç...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahattin Çağatay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.