yokluğuna varlığına her sürgününe yandığım...
elif eroğlu
yokluğuna varlığına her sürgününe yandığım...
yalnýzlýk farkettirdimi kendini
dort duvar mahkum ettimi
ve
kimsesizliðin çýðlýðý döktümü zehrini
yüreðine bir dokundur elini
karanlýk prangasýný taktýðýnda ýþýða
gözlerin kelepçelendiðinde
ve yarýn ...
seni býrakýp gittiði o güzü hatýrladýðýnda anda anlayacaksýn
yalan olduðunu sevdalarýn
yokluðuna inanacaksýn umutlarýn
inandýracak o kirpikleri bileiçini titreten sevdiðin
mecalin olmayacak nefes almaya
ve meyledecek tekrarminel aþk yarýda kalmaya
kalemi kýrýlacak kalbinin
satýrlarýn ne yare hhaz sunacak ne içini yakacak
kýrýk kalemin titrek dilin gitme diyemiyecek
satýrlara dökülemeyecek gizi bergüzarýn
ne dünün belli
ne bugunun ne yarýnýn
ah o gözlerinin haseni sevdiðimin
ah o gönül gardiyaný mahsenimin
ah gittiði o güz
o nar-ý hasret
birgün beþeri kalbim toprak olacak elbet
dayan ey ah-u zarým diret
bu sevda mezarda bitmeyecek
gittiði gibi geri gelecek
ve su serpecek
yine gözler,ime yaþ deðdirecek
yas ekecek gecelerime
ayazýma dahada buz tepecek
geldiði gibi geri de gidecek
canýma tez elden bir çare ya RAB!
yar gelip geçmeden
bu ruh bu bedenden geçecek...
varlýðýna yokluðuna her sürgününe yandýðým....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.