Düþlerimin penceresini aralýyorum,
Beni arýyorum, seni soruyorum,
Zorluyorum aklýmý.
Yýpranmýþ bakýþlarýma takýlan çerçevemde,
Asýlan kim? Bilemiyorum..
Öfkeli yeminler birikti aþk ceplerimde
Rüzgârlar sokuluyor nefes nefese
Ýsyanlar tüketiyorum, yeminler.
Seni bana getirmeyen,
Denizler.. ah o gemilere küfrediyorum!
Yakamozlar dolanýyor gözlerimin kývrýmýnda
Yüreðimin kýyýsýnda hala sen, huysuz
Ben uykusuz gecelerde aþk aþk diye
Bölünüyorum ikiye.
Çarptýðýmdýr duvar duvar yumruklarýmý
Yýktýðýmdýr ki, en büyük tutkularýmý
Korkularýmýn adý yok, yook
Saydým çok, sevdim çok
Sövdüm, yok yook!
Öldüm diyorum sahilde.
Bozdum o yeminleri de, kulaða küpe
Küfe küfe,
Bozgun bozguna küfrediyorum….
Yük ediyorum batik gemiye, tüm hangarlarý boþaltýyorum
Kuþatýyorum sahili.
Sahi ki, býrakmadým seni kenara, bilesin asla
Zalim ki, ah’ým sýn hala, kanlým
Sevdalým, belalým benim
Helal’im dünyamda,
Þuram da ateþ
Doðmayan güneþe þükrediyorum..
Küfrediyorum sensiz zamana, küfrediyorum…!
Nebahat Erkan
15-OCAK-20010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.