Gülllerim Yansın Avuçlarında

Yudum yudum yalnýzlýðý
Ýçerken gecenin dudaklarýndan
Sakýn aðlama sen.
Yüreðin süzülürse al yanaðýna
Demir parmaklýklar susar,
Gözlerimde küllenen umutlar
Yýldýzlarýn koynunda
Kan aðlar.

Uykusuz yüreðine
Yastýk diye
Kiraz çiceklerini sererken
Sen, hüzün bulutlarýný
Topla göðünden.
Uzaklarda acýlarýn için
Sabýr elbisesi dikerken,
Sen, vuslat türkülerini kaldýr
Islak kirpiklerinden.

Ayazlarda beklerken yüreðimi
Yaðmur yüklü bulutlarý
Gülüþlerinle kurut.
Kurut ki ;
Güneþ, boynunu kurtarsýn
Celladýn kanlý ellerinden.
Göðünü yitirmiþ kuþlara
Yüreðini aç.
Aç ki ;
Acýlarýn son kez
Daðlarýn boynuna sarýlýp
Veda busesini yapýþtýrsýn karanlýða.

Acýya inat
Baharlara gülümsediðinde,
Karakýþlarýn kendinden utanýp
Yüreðini daraðaçlarýna astýðýný
Bilir misin ey yâr ?
Sevdamý nefes diye
Ýçine çektiðinde
Demir parmaklý hücremde
Menekþelerin tomurcuk açtýðýný
Bilir misin ey yâr ?

Umuda tutunmuþken
Güllerim yansýn avuçlarýnda.
Ve küllendikçe içten içe
Karanlýklarýma yýldýzlarýn serilsin.

25.05.2006

Sosyal Medyada Paylaşın: