Ey kanayan yaram, acýyan yaným Ey sýzlayan yüreðim, aðlayan gözüm Uðruna yardan, candan vazgeçtiðim Caným, dostum, kardeþim Yalnýzlýlðýn gölgesinde yokluðun bir asýr Ve dinmiyor acým, tek çarem sabýr Þimdi git gedebildiðin kadar ey dost Artýk ne adým kalsýn defterinde Ne de geçmiþ günlerin masalý Sen sanki hiç arkadaþ olmamýþýz Ve sen sanki ben ölmüþüm, yaþamamýþým Ve gömülmeyip ateþlerde yakýlmýþým.
Ben zaten yýllardýr yalnýzdým, yalnýzým Kimse bana acýmaz ben kendime acýrým Varsýn gitsin, varsýn bitsin bu dostluk Bir dirhem aðlarsam namerdim. Daha yanmam yandýðým kadar ateþlerde Yanarsam da belki bu dostluða yanarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat parlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.