DEDİ VE SUSTU ŞAİR
Ey tarihi kirleten an
Yürekler seni unutamayacak hiçbir zaman!
Sessizliðin altýnda ezilirken us
Sen saki
Doldur ve sus!
Yazacaðým, oku!
Oku ve anla
Deðneðin iki ucundaki boku
Habil ve Kabil’in hikâyesidir "açýlan"
Satýlmýþ ve yýkýlmýþ inançlarýn tozlarýdýr genze dolan
Ve yaðmur deðil þimdi kaldýrýmlarý ýslatan
Doðruluk kütüðünde kayboldukça adýmýz
Alevden yollara gireceðiz
Kavrulacak adýmlarýmýz
Taa ki
Gülüþler öldüðünde
Dudaklar makber olduðunda ve dil kanadýðýnda Fatiha’sýnda
Serilecek önlerine
Hükümlerinin kanlý hýrkasý
Unutma!
Dünlerden daha acý olacak, istedikleri yarýnlarýn arkasý
O zaman ki
Ölenlerin bakýþýnda dað
Daðlarýn makamýnda ihanetin þarkýsý
Güftesi hicran, bestesi acý
Melodisinde bitimsiz suni bir sancý
Nakaratýnda ölecek kardeþliðin inancý
Heyhat ki!
“Saðýrsa kulaklar, duyulmaz uðultular
Bir emanet uðruna ölenlerin cesareti kadar,
Ölemeyenlerin ciðeri mundar” diyorsak bile
Peþlerinde yüzlerce menfaatten canavar
Bu yüzden fark edemiyor duymuyor zavallýlar
Ey zamaný kirleten an
Sen saki
Doldur ve sus
Sessizliðin altýnda ezilirken us
Ya sen, ya ben, ya biz?
Zehirlese beni her yudum, ölsem masadan kalkmadan
Kaybolsa tarihe düþen þu vahim iz!
Zaman unutturur mu olaný?
Vicdanlarýmýzda taþýrken emanet kalaný!
Temyizi de yok be saki, tarihe düþecek bu cezanýn
Bilinmez kimler kalacak altýnda bu eza’nýn
Ey saki
Mümkünse bir güneþ getir þimdi
Kirlenmemiþ ve doðmamýþ daha önce
Batýdan doðsun doðudan batsýn
Iþýðýnda Hüseyin’in gözleri yatsýn
Sadece güneþ yetmez!
Bir de temiz gökyüzü, yeryüzüne ayna olsun yüzü
Bilirsin, beþ para etmez, kirlenmiþse görünenin yüzü
Ýçinde dans eden umutlar, çaðýl çaðýl çaðlasýnlar
Pamuk þekeri gibi bulutlar, çocuklar gibi sevinçten aðlasýnlar
Delinmemiþ olsun ozonu, biçilmemiþ ortasý
Sen bakýnca yeþil olsun ben bakýnca mavi
Bahar olsun yine, her baharýn ertesi
Ha bir de,
Doðduðu yer yememiþ olsun her haltý!
Ölü yýldýzlarla doldurulmasýn hasýrýn altý!
Ýþte bu benim düþüm, bak benim düþümde kayboldu senin gülüþün
Yazýk!
Dahasý mý?
Bu kadar kâfi!
Sessizliðin altýnda ezilirken us
Ey saki
Doldur ve sus
“Bilmiyorsunuz!
Ayný köprüdeyiz hepimiz
Altýmýz derin bir nehir
Suyu zehirden zehir
Yýkýlýrsa köprü
Ne bir dal var tutunacak
Ne de suyuna panzehir
Bu yüzden
Köprü yapýlýrken yalan biçilmez
Yalanla biçilen köprü geçilmez”
Dedi ve sustu þair…
ÝHSAN TURHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.