Yýllardýr hep þaþarým bülbüldeki hevese,
Gülþendeki gül için her gün âh-ü-zâr eder.
Aðyâr girse baðýna tuðyan olur vesvese,
Gözyaþý dile gelip yâre intizâr eder.
Bir ömür fedâ ettim o kýsacýk zamana,
Yelkovan akrep sustu saniyeler bi-vefâ.
Dönebilseydim eðer an’da saklý o an’a,
Lâkin fýrsat vermiyor sende þâd olan cefâ.
Billûr pýnarlar sana gýpta ile bakarken,
Gözlerden gönüllere bir zülâl’di akýþýn.
Aslýhan’dan bu yana bin keremi yakarken,
Sanki zühâl yýldýzý keh-keþândan bakýþýn.
Ansýzýn gidiþini kimseye soramadým,
Sanki bir hayâl imiþ ateþinde yandýðým.
Remil attým fal tuttum yine de yoramadým,
Çeþmine kurban olup gamzesine kandýðým.
Sözler sükût ederken feryâdým dile geldi,
Ahde-vefâ’yý yetim beni öksüz býraktýn.
Bir mevsimlikmiþ aþkým bu yürek yeni bildi,
Kelebekler misali kor ateþlerde yaktýn.
Anlatamam derdimi dert verip de gidene,
Plâtonik demiþler bu sevdânýn adýna.
Nasýl kanmýþ bu gönül bin yeminler edene,
Aklýna getirip de alma sakýn yâdýna.
...............................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.