Her kimi “yar” sandýysam, nedamete batmýþým “Kusur’un gölgesini” aldým da gidiyorum Dünya dediðin þeyin “Anasýný satmýþým” “Nefes sensen” hayattan, “Ýstifa ediyorum”
Þu; Sükût-u hayal’e “bir tebessüm” borcum var O borcu ödeyecek birkaç kürek harcým var Kin deðil, nefret deðil, sana “bitmez hýncým” var Emel sensen Murat’tan “Ýstifa ediyorum”
Çölde kalsam dilenmem, bir parça rahmetinden Hem senden yoruldum, hem; sevdanýn zahmetinden Allah nasip etmesin, ölsem de “himmetinden” Sana mahkûm kalmaktan “Ýstifa ediyorum”
Gölgen düþmesin gölgen, Vallahi acýr içim Sana muhtaç kaldým ya!.. “Sanýyorum bir hiçim!..” Can yanlýþ, canan yanlýþ!.. Sen de “yanlýþ bir seçim” Yanlýþla yaþamaktan “Ýstifa ediyorum”
Deli dolu adamdým!.. Heyhat!..Acze düþürdün Gönül bu!..Sarpa sardým… Sarmasaydým “üþürdün” Cevap ver!..Ben olmasam “Hangi kulun düþüydün?!” Düþ’ü hayra yormaktan “Ýstifa ediyorum”
Þifa olsan, manasýz, “uzuv hasta”, keserim!.. Bulut olsan güneþe, rüzgâr olur eserim Ateþ sendin, piþen ben!.. Bu da “benim eserim” Umudu taþýmaktan “Ýstifa ediyorum”
Kestin hayat suyumu, olsun!.. Sana yakýþýr(!) Bakma be gözlerime!.. “Seviþenler bakýþýr!..” Bakýþýrken yürekler, birbirine akýþýr Ýnanýp yanýlmaktan “Ýstifa ediyorum”