Gölgelerin lisanýnca konuþ Onlar ki bir zaman hep seni izlediler Güneþi içerken tüm ölü cisimler Toprakta öyle sakin bir karanfil kýrýlganlýðýydýn sen
Þimdi En emektar bileklerin hüzün saati geldi yine Ve boncuk terin esmer miladý
Bana þimdi yine okullarý anlat sen Kara tahtalarýný ilk gençliðimizin Sonrasý sorgu sualdi zaten bu ömrün Çukurlarý irin seli
Sustuðum gün baþladý haykýrýþým benim Daðlarda yanan meþe odununun gürültüsü gibi kýzýl ve çýplak Bilmem þimdi nasýl uyanýr afyonlanmýþ uykusundan aþk Boþaltýlmýþ köylerde yaþardý bir zamanlar Tüm çaresizliklere inat
Ben mi nerede yaþardým Oyuk bir taþ içinde iki kiþilik hüzünle Kýr bozgunu yüzümde þüphe Hiçbir iþitmeyen kulaðýn yamacýnda duramýyorum iþte
Zaman vurgun Zaman telaþ
Evvelin cürüm pazarlarýnda çürümüþ et Çalýnmýþ kemik çöplüðü bu dünya
SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarpözdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.