,,.. ..

sana bir demet þiir getirdim
gönül bahçemden gülüm
ve birkaç çiçek...
kasýmpatý, papatya, karanfil, kardelen
inan ki en tazesinden
ve birkaç renk, birkaç desen...


umut dolu yarýnlar var düþlerimde þimdi
eskimiþ, elde kalmýþ tohumlar sevdaya dair
hani bilmem kaç zaman sonra
kaç dað geçtikten sonra ekeceðimiz...


sana savaþlar getirdim güneþin çocuklarýndan
tozlu yollardan geçmiþ, yaðmurlarda yýkanmýþ


ve barýþý getirdim mavi bulutlardan
yüreði yediveren gülleri gibi açan
elleri nasýr, nefesi toprak kokan
peþimde yaðan saðanak yaðmurlar
ve rengarenk gökkuþaðý insanlarý
þimdi bir damla mutluluða hasret olan


ölüm dediðin de nedir ki gülüm
sevdanýn zemheri yanýnda açan kardelen
hemen ardýmda uzanmýþ boylu boyunca
kýrmýzýya boyanmýþ bir ucu
sessizliðinde yatar sanki zamanýn
özgürlüðün onurlu yolunda,
amaç uðruna kaybedilen


ve sevdalar mühür gözlüm
sevdalar en karasýndan
katmer katmer, oluk oluk
benden taþan, ama bize çýkan
içi hasret kokan kara sevdalar...


bir de mutluluðun özünü gülüm
sadece seni deðil hepimizi kapsayan
özgürce güzel bir yaþam
ve sana ve bize ve hepimize
düþlerimden bir demet "güzellik" getirdim...


Sosyal Medyada Paylaşın: