Bugün gökyüzünde, ne kadar bulut varsa, hepsi sevda içti ellerimden. ömrüme sýralandý, sana sevda verdiðim, kýyýlarýna demir atan gemilerim. denizimde dalgalanýrken bakýþlarýn, söyle þu hayaline, bana öyle çirkin çirkin bakmasýn. devrilir üstüne, sevda sarhoþu hayatým. hala seni kefesinde çekiyor, sana ayarlý gönül terazim. gerçeðini istiyor ya, bütün yaným bir de caným. yaþadýklarýmla, en güzel yerindeyim dünyanýn. sebebini bilmeden daha, bir çýrpýda, anasýný satýyorum garibanlýðýn... karýncalara veriyorum, yuvalarýna götürsünler diye, kuruttuðun sevdalý umutlarýmý. haberin olsun nara atarak, yeldeðirmenlerine asýyorum aþký, Bodrum’dan Yalýkavaða geçen dolmuþta ki yolcular, ne bakýyorsunuz bana öyle, ben çok tuhafmýyým?...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.