Zaman zaman gelip oturuyorsun Kollarýna hüznümün… Bazen bir býçak Bazen teselli oluyorsun… Dalýp gitmeyi -kendi ruhumda yýkanmayý- unuttum; Aþka güvenmeyi… Öylece bakýyorum sevdalýlara, Gülüyorum uçup giden hâllerine… Hadi, diyorum Hadi, salýnýn biraz göklerde… Sonra Bazý bazý büyük bir yangýn, Bir acý olup böðrüme batýyor. Ayaklarým ayak deðil, Ellerim el… Düþünce yeteneðim firari Ve ben suskun bir divane Öylece bakýnan… Kanlar, al deðil. Sözüm, söz deðil. Boþ verin gidin, Bunlar elle tutulur deðil… Ara ara bu kör, Bu saðýr, Bu dilsiz yýðýn Baðdaþ kuruyor þu yer sofrasýna. Ne varsa aðza tat olan Bir bir tatmak diliyor Ama ne eli el, ne dili dil… Þu perdedeki dantelde, Þu kilimdeki yollarda, Þu sinideki yivlerde Bir yerlerde iþte Ýzi olan bin dilsiz anýda Yüreðin yürekteki gölgesini görür Ve Bir maþrapadan su içer gibi Akar gider sevgi, Gönülden gönüle Zaman zaman…
15 Ocak 2010 00.30 Serap Hoca Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.