ÖYLESİNE PERİŞAN...

Umutsuzum þu gencecik yaþýmda,
Ýpek saçým aklar doldu,gözüm yaþ.
Gönül ölmüþ, ben aðlarým baþýnda,
Kim duyarki feryadýmý, sözüm boþ.

Herkes mutlu yuvasýnda, iþinde
Kimi huzur, kimi ekmek peþinde,
Yürek yanar kederin ateþinde,
Lakin güler ele karþý, yüzüm hoþ.

Çile kaynar mutfaðýmýn aþýnda,
Ruhum sanki bedenimin dýþýnda,
Garip yazar mezarýmýn taþýnda,
Ele bahar, oysa benim özüm kýþ.

Nice hüzün çatýlan þu kaþýmda,
Baykuþ gibi tünemiþler baþýmda,
Mutlu olmak rüyalarda, düþümde,
Sevdalara mesken yürek, þimdi taþ...

Sosyal Medyada Paylaşın: