Sen diye basarým, taþý baðrýma,
Sensiz bir dünyada, yaþamak ölüm,
Derman olmadýn ki, derin aðrýma,
Vuslat çiçekleri, zor açar gülüm.
Dert çekmeyen güller, dili ne bilsin?
Haber sal gönlüne, kendine gelsin!
Kaybettim gönlümü, bendeki sende,
Bin bir türlü derde, düþtüm sayende,
Kurt düþer yarama, tuz olsan tende,
Vuslat çiçekleri, zor açar gülüm.
Kendini bilmeyen, eli ne bilsin?
Haber sal gönlüne, kendine gelsin!
Benim sende, senin bendedir necrin,
Yakýyor sinemi, ateþ-i hecrin,
Doðmadý üstüme, bir türlü fecrin,
Vuslat çiçekleri, zor açar gülüm.
Bülbülü bilmeyen, gülü ne bilsin?
Haber sal gönlüne, kendine gelsin!
Revnakýn çeþmimi, eyledi âmâ?
Hicran yaðmurlarý, vurdukça cama,
Kasvetin kokusu, sindi odama,
Vuslat çiçekleri, zor açar gülüm.
Maziyi bilmeyen, hali ne bilsin?
Haber sal gönlüne, kendine gelsin!
Ayrýlýk yazýyor, elinde hâtem,
Vefasýz yüreðe, kâr etmez sitem,
Ümit’im, yüzünde bitmiyor matem,
Vuslat çiçekleri, zor açar gülüm.
Erkâný bilmeyen, yolu ne bilsin?
Haber sal gönlüne, kendine gelsin!
Ankara- 10.01.2010
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.