Henüz yoksun belki, Belki çok uzak bir geleceðin Pembe bulutlarýnda rüyalardasýn! Ama babaným ben senin; Ve bu benim görevim! Anlatmak sana tüm gerçekleri… Aðýr aðýr bir sis çöker þimdi Doðacaðýn dünyaya! Adým atacak yerin mi var sanýrsýn, Bombalar var her yerde; Aman basma mayýnlara… Sokaklarda oyunlar da kalmadý, Kurþunla doyanlar var þimdi; Çizgi filmlerin yerini aldý, Vadilerdeki kurtlar! Þeker daðýtýlsaydý, Belki toplardýn þeker bayramlarýnda! Belki sende yüzün gözün çikolata gezerdin, Parklarda, Bahçelerde… Ama artýk yok öyle þekerler, Kan kusuyor çiçekler, Havaya silah sýkýyor Ýnsan diye geçinen eþek oðlu eþekler!
Henüz yoksun belki, Belki de hiç olmamalýsýn; Doðmamalýsýn… Parmaðýna dikeni deðse, Bu acýnasý dünyanýn Caným yanar,canýn yandýðý için! Kal sen iyisi mi; Pembe bulutlar üzerinde… Caným kýzým… Sosyal Medyada Paylaşın:
allj Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.