Deðmeyin, garip kalmýþ periþan gönlüme Yaralýdýr, parçalanýp daðýlýyor gün geçtikçe Dalgalarýn kýyýlara çarpýp, yok olduðu gibi Bin bir sýrçaya ayrýlýyorlar kendince
Siyaha bürünmüþ gözleri, buza dönmüþ yüreði Hem serzeniþi hem de savaþý kendinle Kýrýlmýþ duygularýn, çýrpýnýþlarý duyulur Kapatmýþ tüm kalplere, istemese de
Ruhlar kayboluyor, derinlere gittikçe Tüm duygular körelip yok oluyor enginlerde Hiçbir liman çare olamýyor bu viraneye Tek dileði, yorgun gönlünü býrakmak sessizliðe
Nihal
Sosyal Medyada Paylaşın:
47nihal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.