Yâkut taþýnýn kýzýllýðý devri ile sürer sanýrdým hep meðer o kor kýzýl nasýlda eflâtuna çalarmýþ düþünce serin sulara anladým ki döne döne deðil için için yanmakmýþ mesele...
Köklerine gözyaþý verdiðim beyaz gül fidânlarý lâleye durdular ve gelincikler sardý baktýðým her yaný öyle narin,öyle kor ’sizin gibi ayný’demiþtin ya yosun kokulu her mezarýn baþýnda okursun,yazarsýn nazik ama büyük..
Ýhtilâflý lâflar edersin gözlerini týrmalayan ýþýklý odalarda bir an,bir el yakalar seni gözlerinde bir güven üzerinde tüvaletin peþinde sürüklenirken varaklý salonlarda düþürürsün çeliþkiden tâcýný týpký bir masal gibi...
Yemyeþil çimenlerde saçlarýnda bir kaç þüphe kýymýðý sana þarkýlar söylerken bir fýrtýna kenarýnda öylese susa kalýrsýn tüm ihtilâflý sözlerini býrakýr susarsýn iþte o anlatýr,sen anlrsýn harabeler içinde ki insanlara varaklý salonlardan bir yarar yoktur...
Göðsüne madalyon yapar bir beyaz gülü saçlarýndan silkelenirsin sonra ’O’gidelim der susarsýn ve elini uzatýrsýn diðer elinde ise mýzrap yüreklerde ayný melödi öyle geçiyorken adeta mabet yýkýntýsýndan...
Yâkutun kýzýllýðý devri ile sürer sanýrdým meðer o kor kýzýl nasýlda eflâtuna çalarmýþ düþünce serin sulara anladým döne döne deðil için için yanmakmýþ mesele...
Ayser Özbakýr Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.