Öyle bir hezeyân ki taþýn üstünde baþa
Manga kurar o gözler mahkemesiz infazda
Kanat kana belenir dönülür uçmaz kuþa
Ölümü çok seversin kurtuluþtur biraz da
Maviliðinde göðün kanatlarýndýr rüzgâr
Billûr zerresi yaðar pýrýl pýrýldýr herþey
Ne katranlarda düþler ne lâhzasýnda efkâr
Nasýl anlatýlýr ki bitmez aþk gibi bir þey
Tutuþur iþte o an sercanlý yürek külü
Yerle, gök harman dalý alev içinde güler
Küskün gönül baðlarý kuþanýr beyaz tülü
Ne varsa eksik olan tümlenir caný biler
Yoðrulmuþ yorgunluðu mecnûn misâli sarsa
Nihâyete yüz sürer kefâlete râm ecir
Vuslatýn düðünüdür nurdan ýþýklar varsa
Mihrab-ý aþk yönünde dönse þu kalb-i esir
Yanmanýn cevheridir ilâhi yükseliþler
Ruh biçip nurdan öze mümtâz aþký giymektir
Erdemler gevheridir nakýþ nakýþ hep iþler
Zümrüt, yakut, altýnýn pahasýna deðmektir
Þükran AY