Ne kadar da safmýþým aptalmýþým Yok yok ben sadece aþkýn köstebeðiymiþim O kadar körmüþüm ki yalanlarýný görmemiþim Çiçeklerin, böceklerin, sevda kuþlarýnýn Varlýðýna o kadar inanmýþým ki Sadece hayalden ibaret olduðunu Bilememiþim senin kök kemiren bir solucan olduðunu Bana çok katkýn da oldu inkâr edemem Sayende beyaz, pembe, mavi deðil de Zindan karasý yalanlar olduðunu öðrettin Nasýlda uyuturdun beni açýk gözlerimle Polenlere uçan bir arý misaliymiþim Tüm yollar Roma’ya çýkar derler ya Benimde tüm yollarým sana çýkar sanýrdým Biliyor musun þu an sinemada oturuyor Kendi hayatýmý izliyorum suskunluðumla Kýrýlan kalbimin çatýrtýlarý Fizan’dan duyulurken Ben üç maymunu oynamaya devam etmiþim Hani hep kadere kahpe derler ya soruyorum Kader midir kahpe olan Yoksa bizler miyiz onu kötü yola düþüren Kimimizin gaflet uykusu, kimimizin uyanýklýðý Yani lafýn kýsasý ben uyandým artýk Yolun açýk, pazarýn çarþý ola Senli film burada bitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.