Gönlüm Barışta
Nice deli koylarda ýsladým ben bu aþk’ý
Utangaçlýðýmý sakladým bin bir telaþla
Hazin bir türkü oldun sol böðrümde
Yenik düþtüm, seninle olan savaþta.
Ýçimdeki ukde yalnýz seni yaþamaktý
Böðrüme tipi baþýmda kar, zaman basamaktý
Dertli kemaný kýrdým dilim susmakta
Tüfeði kýrdým mumluyu gömdüm taþtan mezara.
Ýkindileri böldüm kýrk eþit parçaya
Çýkýp gittim uzak mý uzak taþraya
Mazimin karanlýðýnda ýþýk oldun Cemilem
Gönlüm uzak umut olsada barýþta.
Cývýltýlý koylarda denize bakan çocuk oldum
Yaprak oldum rüzgâr oldum
Gün döndü hiçranýnda aðýt soludum
Seninle sonu olmayan yarýþta.
Boynumda asýlý gerdanlýk gibisin
Þairin hayal ettiði en uzak ada sen olmalýsýn
Sana ulaþmak öyle zor ki
Son sözümde yüreðimi savurdum
Ruhum sana doðru haykýrýþta.
Cemilem..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.