Mahur Beste..

Ne zaman ki bir yýldýz,
tüm yýldýzlardan daha parlak görünse gözüme

Gözlerimin önüne bir sis perdesi çekilir,
hüznün kokusu siner gecelerime

Geceleri hiç sevmeyiþim ondandýr,
ondandýr yüreðimin üþümesi dört mevsim

Mevsim çoktan son bahardýr yar,
bu yüzden dalamayýz sevdanýn derinliðine

Derinliklerinde kaybolduðumuz lacivert gecelerin
kapýlsak ta büyüsüne

Büyüsü sarýp, sarmalasa da ruhumuzu
mis kokulu bin bir çiçeðin

Çiçekler kaç mevsim dayanabilir ki
ipek kanatlý kelebeklerin hüzünlü ölümüne?

Ölümüne sevmek olsaydý aþkýn gerçeði,
bir þebnem için bülbül kýyarmýydý hiç gülüne?

Gül açarmýydý gülistanlar da,
olmasaydý topraðý, suyu, güneþi?

Güneþ böyle hevesle batarmýydý,
gün bitimlerinde beklemeseydi nazlý ece’si?

Ece’siydim hani kalbinin,
hani bendim ömrünün son hecesi?

Hece-hece tükeniyor, yoruluyor iþte aþk,
Aþk’la terennüm edilemeden bitiyor,
bitiyor son mevsimin bu Mahur Bestesi..

Meral ADAK.
Sosyal Medyada Paylaşın: