BABAM

Yoksulluk denizinde çýrpýndý durdu,
Çocuklarý için kupkuru çöl oldu babam.
Mutlu günlerin hep hayalini kurdu,
Mutluluðumuz için çiðnenen yol oldu babam.

Hiç muhtaç etmedi bizi sevgiye
Yoksuldu,sevgisi bize en büyük hediye.
Bilim deryasýndan nasip alsýn diye,
Bizim için hamal da oldu babam.

Helal kazandý haramda yoktur gözü.
Her zaman dürüsttür,dinlenirdi sözü.
Dostluk,kardeþlik sevgi doluydu özü.
Sevgi bahçelerinde gül oldu babam.

Kim düþse yardýmýna koþardý.
Aðlayanla aðlar , gülenle coþardý.
Evlatlarý uðruna gurbetillerde yaþardý.
Bizler için Fransýz’a da kul oldu babam.

Daima çocuklarý için yaþardý.
Bazen kendi iþine kendide þaþardý.
Uðraþtý,didindi sonunda baþardý;
Ýnancý yolunda göl oldu babam.

Sonradan buldu mülkü ,parayý.
Unutmadý yoksulluk denen yarayý.
Para uðruna kimseyle açmadý arayý.
Düþenin elinden tutan el oldu babam.

MEHMET ASLAN



Sosyal Medyada Paylaşın: