yürek yangınım

bu baharda zambaklar açmadý
bahtýmýn karanlýklarýnda
sarý çiçekler boy vermedi nedense
mevsimler mi þaþýrdý iklimlere
karlar mý yaðdý zehmeri haziranlara
günbatýmý üþümelerinde
dað yamaçlarýna kýraðlar mý üþüþtü
senli düþlerimde yangýnlardayken...

halbuki ne büyük pembe hayalleri
ilmiðe dizmiþtim yarýnlar için
baðrýmda büyüttüðüm sarý papatyalarý
baþýna taç yapayým diye
yürek yaðmurlarýnda sulamýþtým
gel gör ki; hayatýn puþtluðunda
nerden bileydim kahpeleþmiþ tuzaklarý
sevda yolunda bizi vuracaklarýný
aahh kanayaklý sevgili...sýzýlardayým...

bu adam ne belalar gördü ömründe
boyun bükmedi namerdin itliðine
sevdamin onikisine
ne hançerler sokulmak istendi de
yiðitliðimden ödün vermedim korkusuzca
hiç unutmam þakaðima uznan namlu soðukluðunu
paralar saçýlýp günaha bandýramadýlar
ak alným, nur gönlüm kürþad kaldýkca
bir ömür sendeyim be yürek yangýným...

Sosyal Medyada Paylaşın: