isyanlarım sessizliğime a dostlar...

gardaþým sorma bana’ nasýlsýn’ diye!
nasýl olam ki?!
hergün ülkemde kanlar diz boyu
ve sen,ben tasasiz bakariz
taze fidanlar biçilirken
kendime isyanlardayim a dostlar...

kutsal kanlarý besler vatanýmý
geride aðýtlar kalýr
kalmasýna da...
ha, birkaç çok bilmiþlerden
okkalý söylemler ciddiyetten uzak
kanayaklým kan çanaðý gözlerinde
hilale damlatýr yaþýn yaþýn
baba, boynu büyük ana gibi
’vatan saðolsun’ der mahsunca...

bir patagonyalý çýkar ortalýklarda
’kelle’ der þehidimin katlediliþine
öbür yanda;Türk’e kefen biçen
kýzýla banmýþ papazýn gölgesinde
ülkemi satar
’dinim-imaným para’ diye...

yaralarým deþilirken kollarým kelepçeli
prangalar takýlmýþ ayaklarýma
Türk mahkum, hücrelerde boðulurum
kimseler bakmaz bile kimsesizliðime
azar azar ölürüm Anadolu topraklarýnda
gönül erenlerim darmadaðin, kayýplarda
’din, iman’ diyenler þeytan koynunda
kýs kýs gülerler vatanýmda tükeniþime...

o hilal yok olmasýn topraklarýmda
düþmesin mehmetlerim sübyan yaþlarda
milletim kalmasýn hergün büyük yaslarda
namertlere yer verilmesin aziz topraklarýmda ...
Sosyal Medyada Paylaşın: