Yalnýz martýlar gibi bu þehrin çocuklarý Uyur kaldýrýmlar,aynalarda düþler uyur Bir balýðý düþün/ki hiç yok solungaçlarý Misali þehrim gibi,damlalarda boðulur Yalnýz martýlar gibi bu þehrin çocuklarý
Doðmamýþ güneþler gibi bitmemiþ ümitler Geceye doyamadan þehrimde,sabah olur Bir adam düþünki kafasýnda labirentler Kendi ekseninin etrafýnda döner durur Daðmamýþ güneþler gibi bitmemiþ umutlar
Ýsimsiz mezarlar gibi,karýþýk adresler Her gece pencerede bir karartý soyunur Herkez uyur,ayyuka çýkar afilli sesler Rüyalarýma girmezsen kanýma dokunur Ýsimsiz mezarlar gibi karýþýk adresler
Göçebe kuþlar gibi bu þehrin çocuklarý Durmaz yanar ateþ külleriyse hep savrulur Þu gördüðün her þey bu þehrin oyuncaklarý Kara tren geçer,ufukta gemi kaybolur Göçebe kuþlar gibi bu þehrin çocuklarý Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.