APANSIZ GELDİN
APANSIZ GELDÝN
Gönlümün apansýz misafiri,
Dokunma yüreðime gözlerinle ürperiyorum.
Yarým yamalak sevdalara salma beni,
Sana kullanýlmamýþ bir yürek veriyorum,
Aþk yaðmurlarýna uðradý saðanak sevdalarým.
Anladým:
Kimse sevilmeyecek sen gibi,
Kimse sen gibi oturmayacak yüreðime
Yýldýzlar kadar uzak olsa da bedenin bana,
Aldýðým soluk kadar yakýnsýn bana.
Apansýz girdin gönül bahçeme peri gibi,
Saldýn sevdalara yüreðimi yangýn yeri,
Günahsýz aþkýmý günahlarýndan arýndýrmak için,
Sensiz aþkýmý çarmýha gerdim,
Yetti mi bu azap sevdalarýma; biçare…
Apansýz dalýverdin gönül kapýmý çalmadan,
Bu aþk senin ateþler yaktý gönlümde,
Her yangýn öncekinden harlý ve daha gür,
Geldiðin gibi çekip gitme pervasýzca,
Ardýnda býraktýðý enkazý görmeli bahar gözlerin….
Necirvan ÞENGALÝ
10 OCAK 2010
HÝÇ KÝMSENÝN YERÝNÝ ALAMAYACAÐI PLATONÝK AÞKIMA....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.