Kİ

Bal renginde sarý, cýlýz bir ýþýk düþün
Kýzýl, paramparça bir bulut eþliðinde
Hoyrat rüzgarýn savurduðu naðmeleri unut
Ve ardý sýra gelen delice sevmeleri de
Çýplak bir ölü düþün alev alev yanan
Günahlarla ve tövbelerle dolu dualarý olan
Akþamýn cývýltýlarýný da hýçkýrýklarýný da
Kat ki kavrulsun yüreðim ocak ateþinde
Bir aðaç edin kendine, kuþlarý ve yapraklarý
Olmayan
Bir deniz dalgalarý ve maviliði unutulmuþ
Ýçinde sen olmayan garip bir çýðlýk at
At ki titresin yüreðin bedeninde
Bir ben edin kendi içinde kendine
Öyle bir bak ki derinliðe
Unutulmuþ ve eksik kalanlarý da ekle
Kanasýn yüreðim karanlýk dehlizlerde
Bir umut edin kendine
Bir yaðmurcuk kýr çiçeðinin üstünde, titrek
Bir kaplumbaða kabuðu içinde , ürkek
Bir el uzatmak, bir gönlün dýþarý çýkarýp
Yunus gibi dile gelmek
Kardelen gibi boynun büküp
Çýkmak ki karlarýn arasýndan
Bu kadar mý zor
Serçelerin kanat çýrpmadýðý bir günde
Unutulmuþ günahlý köþelerde aðlamak
Titremek, titremek saatlerce sensizliðin arifesinde
Umutlarýn gark olduðu bu þehirde
Güneþin çýkmadýðý bir günde
Unutmak bu kadar mý zor ….
Gitmek göçmen kuþlar eþliðinde
Uzak diyarlara, kanat çýrpmak varken
Iþýk süzmelerinin dansýný görüp
Yerinde durabilmek bu kadar mý gerçek
Artýk bir ben var, bende ki
Senin güftesi yok, ezgileri boþ
Yaklaþsam ölürüm, ýrasam ölürüm
Orta yolu bulmalý, bulmalý ki
Hayata yön vermeli, yön vermeli

Sosyal Medyada Paylaşın: