MENEKŞE GÖZLERİN!..
Efkarýmýn sebebi can kýrýðý akþamlar;
“Sanki keskin bir býçak” o menekþe gözlerin;
Dudaðýmdan dökülen bunca yýlýn çilesi…
Saklanýr köþe-bucak o menekþe gözlerin;
Görmeyene çizdirdim kýskanarak resmini;
Mahkeme kararýyla tescil ettim cismini;
Mecnunun derdi Leyla, dua bildi ismini;
Sarýlýr kucak kucak o menekþe gözlerin;
Ne sümbülde gözüm var ne güllere bakarým;
Hercaisin gönlümde türlü isim takarým;
Baktým ki bulutlanýr dünyalarý yakarým;
Gönül evimde ocak o menekþe gözlerin…
Takvimlerde gördüðüm mevsimlere aldýrma;
Dudak büküp sevdama cemalini soldurma;
Yeni düþtün aklýma kaybolupda buldurma;
Sanki yurtsuz bir kaçak o menekþe gözlerin…
O menekþe gözlerin düþmesin sakýn yere;
Sana geldim yürekten canýmý vere vere;
Sözlerimden dönemem meftun oldum bir kere;
Güneþten daha sýcak o menekþe gözlerin…
Ali ALTINLI – 11/01/2010
Saat: 23:02
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.