Tavaný akýyor evimin galiba,
Kulaðýmý düþündüren bir yaðmur sesi...
Uyanýyor gibiyim damlalarýn týkýrtýlarýyla geceye,
Üþümüþüm titrememden belli.
Bir deli rüzgâr geceme konuk,
Yalarcasýna geceyi, okþarcasýna...
Yüzüme çarpýyor damlalarýn bereketi,
Ey yaðmur habersiz geliþinin nedir hikmeti?
Dile gelmiþ aðaçlar, yolar, taþlar,
Aylardýr söyleyemedikleri þarkýyý,
Duyuramadýklarý seslerini sunuyorlar doðaya.
Özgür özgür akýyor nehirler.
Gün senin günün toprak ana,
Öksüz yavrularýný baðrýna bassana.
Bak, kuþlar bile susmuþ,
Sesleri rezillik kalýr bu sesin yanýnda.
Doðanýn göðsüne rahmet,
Þairime ilham yaðýyor.
Kýran kýrana bir yarýþ var dýþarýda,
Bereketten nasibini almak için,
Sýraya girmiþ aðaçlar...
Kimisinde kova, leðen,
Kimisinde dolmayý bekleyen bir el...
Allahým ne büyüksün.
Yað yaðmur, yað üstümüze,
Islat âþýklarý.
Döndür deðirmenini çiftçinin.
Mürekkebi biterse,
Dol kalemine þairimin.
Yað yaðmur yað,
Bizi sensiz, doðayý öksüz býrakma.
KABILCEVZ ÞAÝRÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.