MEÇHUL SEVDİCEĞİM
Ey benim görmeyi özlediðim sevdiceðim
Eriþilmez daðlarýn üstündeki gözbebeðim
bir bilebilsem gözlerinin rengini
görebilsem yüzünü,varsa eðer siyah benini
hissetsem nefesini,farketsem bir özelliðini
bir inandýrabilsem kendime, yaratýlmýþ herhangi biri
hiç aðýt yakarmýydým kafdaðýna o günden beri
sana ulaþmak için yaptýklarýmdan sonra
yorgunluða aldýrmayan gözlerime baksaydýn ya
ne bileyim, selam versen,bir tas çorba içirsen
ama hala o vurdumduymaz halinle hala SEN
peki ya ben....
en küçük ayrýntýný öðrenmek için
hep kendinden birþeyler veren ben
zirvedeki SEN için Kafdaðýna çýkan ben...
milyon kere beni sevsende artýk sana gülemem
sen deðilmisin bir damlan için
bin denizimi ateþe veren&
sen deðilmisin bir günün için
bir ömrümü bitiren...
sen bekle orada
bunca yýl çýktýktan sonra
bir þey yok diye döndüm diyemem
herhangi birisi diye sevgime hakaret edemem
inmek düþmekten daha iyi belki ama
ayýrdedecek halim kalmadý adeta...
ister inersin arasýra aþaðýlara
ister hep kalýrsýn orada
sýfýrý tükettim,halim kalmadý
günlüðün sonuna not düþmeyi unutma.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.