Uykularým firarda bilmem nasýl avutsam,
Ne olurdu bir kere seni bir ân unutsam.
Sök sevdamý kalbinden at yerlerde süründür,
Öyle unut ki beni bin parçada göründür.
Yetmesin gücüm artýk toplamaya kendini,
Aþk gövdemden ayrýlýp yýkamasýn bendini.
Sana bakan tüm gözler yüreðimi eðriltir,
Nefretle yatan gece sevgin ile diriltir.
Aynalara bakýnsam cismim görünmez olur,
Tuvalimde her fýrçam resmin ile son bulur.
Hýz kesmeden coþuyor sana susayan sýzým,
Mükâfat mý ceza mý benim bu alýn yazým ?
Al bu sefil yüreði gönül hanende kanat,
Unutsun artýk seni öfke gülüyle donat.
Yudum yudum cefayý içerken gözlerinden,
Yandýkça her zerremin doðarým közlerinden.
Beklediðim umudum çalsýn artýk kapýmý,
Açmam artýk kimseye sevda denen yapýmý.
Bilmem seni bu gönül ah ! nasýl unutacak,
Hicran gözyaþlarýný ebedi kurutacak...
Salih Keteci ......... 12.01.2010 .......... Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.