Ýllede ölmek gerekir Elimde kör bir makas Zaman kýsaldýkça,uzar saçlarým Ne olur bana öyle bakma Ben deðilim zamanýn saçlarýný kesen berber Týpký hayat gibi törpülü týrnaklarým Vatansýz kuþlar kadar derbeder
Bazen sevdiklerini terk etmen gerekir Terk etmek ne tuhaf eylem Ýndikçe yokuþlardan,yükselir yamaçlarým Koþarda yetiþemez ardýmdan güneþ Ay doðmadan bulutlara týrmanýrým Neler,neler görürümde söyleyemem
Ýllede ölmek gerekir topraðýn altýnda mýknatýs Etten bedenimi,demirler çeker Koca,koca gemiler limansýz Ben deðilim demir atan yalnýzlýða Bütün bakýþlar bazen imasýz En kalabalýk þehirler bile yalnýz
Bazen þiirler yazman gerekir Bakire kaðýtlarý kirletmen Kaldýrýmlarý çiðnemek gibi acý Kelimeler onun için dilsiz Tükenmez kalem yoktur bilirsin Aslýnda her kalem tükenir Her çiçek solar sevgisiz
Ýllede ölmek gerekir Gerçeði görmek Oysa yaþamak ne güzeldir Ne güzeldir yazlar,baharlar Yirmili,otuzlu yaþlar Arnavut kaldýrýmlý taþlar Ama yinede ölmek gerekir Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.