''''' ÇOCUK '''''

Daha minnacýkken görmüþtüm o gül yüzünü,
Ýnsanlar agucuk gugu cuk yaparken nerden bilecek bu aþkýn iç yüzünü,
Hani aþkýn yaþý yoktur derler ya, doðru bilmiþ atam aþkýn acýmasýz yüzünü,
Bak yaþým geldi yirmiye, hâlâ kaçýramýyorum gittiðin yoldan gözümü.

Seneler önceydi, hatýrlýyor musun?
Seni tanýdýðým ilk gün aklýmý baþýmdan almýþtýn,
Ýnanýr mýsýn? Yüzünün þeklini unuttum þimdi,
Ama nasýl bir sevdadýr bilmem unutamadým seni.

Yoksun þimdi, hangi þehirde býraktýðýný biliyor musun minnacýk kalbini,
Belki de sevdadan sevdaya akýyorsun bir nehir misali,
Sen görsen de hatýrlamazsýn beni,
Bense daha küçük yaþta giymiþim ayrýlýðýn ceketini.

Sen giderken uzak diyarlara,
Hatýrlýyorum da,
Bir köþeye çekilip hüngür hüngür aðlamýþtým,
Ne sevdaymýþ yüreðimde ki, dinmek bilmedi gözyaþlarým,
Küçüktüm sevdiðimde,
Kollarýmda aþaðýya sallanýyordu ayrýlýðýn ceketini giydiðimde,
Ben oyuncaklarýma yazdým adýný,
Düþtüm diyerek sakladým sana akan yaþlarý,
Eh be ayrýlýk, yine yaptýn yapacaðýný.

Ben seni camdan misketleri sever gibi sevdim çocuk,
Bir kibrit kutusun dan ev yapar gibi sevdim seni,
Sense acýmadan gözyaþlarýma seneler önce gittin,
Bir daha da dönmedin geri,
Ama doðru ya, nereden bileceksin seni çok sevdiðimi.

Sanki saklambaç oynuyoruz, seni bulamýyorum,
Polis kaçak oynuyoruz san ki, seni tutamýyorum,
Evcilikte bile çocuk oldum ben,
Oysa seni annem deðil, sevgilim bildim de söylemeye utanýyorum,
Ýp atlýyorsun san ki,
Týpký herkese selam verirken beni atladýðýn gibi,
Sapanla kuþ vuruyorsun san ki,
Týpký giderken beni sýrtýmdan vurduðun gibi,
Okuldan kaçmýyorsun çocuk,
Benden kaçtýðýn gibi.

Biliyor musun, annem bugün oyuncak araba almýþ bana,
Gel gezelim sevdiðim el ele kol kola,
Unutmak mümkün mü ne kadar çok aðlamýþtýn,
Senin oyuncaðýný kýrdýðým da.

Herkes uçurtma uçuruyor, çimenlikte maç yapýyor da,
Ben þiir yazýyorum sana,
Buram buram çocuk kokuyor da saçlarýmda,
Daha anneannemin ördüðü patikleri geçiriyorum da ayaðýma,
Allah’ým, bilmiyorum ben nasýl yandým senin sevdanla.

Biliyor musun? Bu gün okula baþladým,
Herkes kalem defter koymuþta,
Ben seni koydum çantama,
Kim inanýr ki benim sevdalý olduðuma,
Güler geçer herkes söylesem seni bir çýrpýda,
Aþýðým, seviyorum, ama herkes evcilik oynuyor bu sýnýfta,
Ana sýnýfýnda.

Ben seni camdan misketleri sever gibi sevdim çocuk,
Bir kibrit kutusun dan ev yapar gibi sevdim seni,
Sense acýmadan gözyaþlarýma seneler önce gittin,
Bir daha da dönmedin geri,
Ama doðru ya, nereden bileceksin seni çok sevdiðimi.

SERKAN ÇILDIROÐLU...


Sosyal Medyada Paylaşın: