YARIM BİLE KALMADI!

Issýz sokaklarda yürümek istiyorum
Yürüyüp yorgun düþmek ve uyumak
Belki yaþamamak yokluðunu
Belki... Belki iþte!

Hiç üþümemiþtim bu kadar!
Güneþi göremeyecek miyim yoksa yarýn?
Yarýn dedim de, yarýna deðil
Sana uyanmak istiyorum.

“Hastalýkta ve saðlýkta…”
Ne! Bu da mý hayaldi?
Oysa geliþi güzel, plansýz bir mutluluk hayal etmiþtim!
Garip, acý, gerçekler ve yalanlar…
O zaman “Yokluðunda ve Varlýðýnda…”

Sen güneþimdin benim
Gölgesiz kaldý ruhum günüme doðmayýnca!
Zamana býrak dediler, her þeyin ilacýymýþ
Ya zamanda tükenirse benim gibi?

Evsiz, barksýz, yurtsuz, çaresiz,
Çýplak kaldým sensiz, sevgisiz
Korunmasýzým kalbime karþý!
Muhtacým nefes alýp veriþine...

Yokluðunda, sensizliðe sarýp içtim hayalini
Acý birer zevkti her nefes
Taþ, toprak, hava…
Sen kokuyor her zerreleriyle
Çýðlýk atýyorlar “Elif, Eliiif” diye!

Neyse sevdiðim ben sende kaldým
Gözlerim kapalý, ellerim göðsümde
Gel, gel n’olur
Uyandýr beni mahþere...

08/01/2010 okþilato_
Sosyal Medyada Paylaşın: