Yýkýntýlar arasýnda, Tanýdýklarýný arayan, savaþ çocuklarý gibiyim... Hayatýmýn eksik bir sayfasý vardý aradýðým... Dolaþýyorum bir baþýma, Nysa nýn üç bin yýllýk sokaklarýnda..
Çok uzaklardan, yitik bir ses gelir. Tutunuyorum inanmak istediðim bu sese Ararat kadar büyülü... Ararat kadar güçlü... Þefkatli bir ana kucaðý gibi sokuluyorum sesine... Soluklanýyorum...
Boþlukta yalnýz bir yýldýz gibiyim... Yüzyýllardýr aþkýn bütün çaðlarýna tanýklýk eden... Saðnak saðnak aþklara ýþýltýlar serpen, Akýp giden zamana göz kýrpan Ama aþkýna uzanamayan...
Ararat gibi kapkara ve gizemli gözlerin... Kaybolsam bulamazlar. Bu yüzden bakmaya korkuyorum... Ölüp ölüp dirilirken sana Bir sýkýmlýk kurþun gibi bakýþlarýn Beni canevimden vururlar !
Kýzýl elbise giymiþti aðaçlar Ve kýzýl gün batýmlarýnda açardý Ararat’ta aþklar.. Kan kýrmýzýsý yakut rengindeydi Nysa’daki sokaklar... Eþsiz bir buluþma...Eþsiz bir armoni... Ayný kadehe karýþan iki içki gibi, Akarlarken birbirlerine Sende Savrulursun, Kekik kokulu esinlerimde...
Bire beþ veren bereketli topraklar gibidir gözlerim.. Baktýkça çoðalýrsýn... Nysa’nýn zeytin aðaçlarýna benzer, Yeþilliðinde sarhoþ olursun! Fatma anamýn çivitle yýkadýðý Sakýz gibi bembeyaz tutkularý uçuruyoruz, Mavi rüzgarlarýn terkisinde, Ararat’ýn zirvelerine... k ] Sosyal Medyada Paylaşın:
portakal_çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.